Majestic Zion

Met veel plezier stapten we vanmorgen weer in onze blauwe Hyundai Accent, waarmee we een prachtige route naar Zion National Park hebben gereden. Van Nevada naar Utah kruisen we een tijdlijn, waardoor het hier een uurtje later is. Het verschil met Nederland is de komende vier dagen dus 8 uur in plaats van 9 uur.

Hier in ons hotel Majestic View Lodge hebben we voor het eerst, zoals de naam al verklapt, een geweldig uitzicht vanaf onze kamer. In alle eerdere hotels keken we uit op een zijstraatje, parkeerplaats of zaten we aan de achterzijde, maar nu hebben we een uitzicht waar je u tegen zegt. Het raam is net één groot schilderij: de roodbruine rotsen met het mooie groen van de bomen zorgen voor een erg mooi plaatje!

Natuurlijk zijn we niet op onze hotelkamer gebleven om de hele dag van dit uitzicht te genieten. Voor onze kamer stopt de shuttle bus naar de ingang van het park, waar we over kunnen stappen op een andere shuttle die stopt bij verschillende haltes in het park zelf. We zijn begonnen met een rit naar de laatste halte. Alleen deze route was al een beleving op zich. Het fototoestel heeft tijdens deze route geen seconde uitgestaan, zo mooi is alles!

Bij de laatste halte, Temple of Sinawava, zijn we uitgestapt en zoals bij elke halte beginnen er enkele trails die je kunt lopen. In dit geval was dat de Riverside Trail. Zoals het woord al zegt was dit een route langs de rivier, de Virgin River. Tijdens deze wandeling leek het even alsof we ons in een tropisch regenwoud bevonden: lopend in een lekker zonnetje verraste een warm regenbuitje ons. Ook hebben we hier weer erg veel eekhoorntjes gespot. Dat is hier niet moeilijk aangezien sommige gewoon op het looppad komen zitten schooien om eten.

Daarna zijn we met de shuttlebus naar halte Zion Lodge gegaan. Vanuit daar hebben we de Emerald Pool Trails gelopen, de lower, de middle en de upper pool. Deze route, die bergopwaarts loopt, leid je langs drie ‘pools’. Bij de eerste pool kwamen drie watervalletjes bij elkaar, bij de tweede pool was er meer sprake van een stroompje en bij de derde pool kletterde een waterval vanuit de rots neer in een meertje.

Eenmaal weer beneden was het 18.00 uur en hebben we de shuttle naar ons hotel gepakt. Onderweg moest de bus stoppen voor een overstekende kalkoen, een vrouwtje wist de chauffeur te vertellen. Trouwens, waar we in Nederland schapen en koeien in de wei hebben staan, staan er hier struisvogels en elanden. In het steakhouse van ons hotel hebben we heerlijk zitten eten (Nacho’s, Enchilada’s en Burrito’s) met uitzicht op het mooie Zion!

Inmiddels is het schilderij op onze kamer één zwart doek geworden.
Morgen weer een dag om Zion verder te bewonderen, waarna we door zullen rijden naar ons volgende ‘station’: Bryce Canyon.

Sweet dreams!