Terug in z’n één!

We worden vandaag voor de verandering weer eens voor de wekker wakker! Alvast onze spullen inpakken dan maar, voordat we om 08.00 uur mogen aanschuiven voor het ontbijt. Alles zit weer in de auto, we worden er steeds handiger in! We lezen nog snel jullie reacties op onze verslagen, hartstikke leuk dat jullie ons zo trouw volgen :-)

Aangekomen in de keuken van het guesthouse, staat tot onze verrassing de hele eettafel vol met eten, alleen voor ons tweetjes! Er is muesli, toast, croissantjes, yoghurt, muffins, beleg en fruit. Ook staat er koffie, thee, melk en sap. Dit is een aangename verrassing! Sowieso zijn we verrast door dit guesthouse. Het ziet er heel mooi uit, de eigenaresse Sarah is vriendelijk en Ozzy, de hond (een Boston Terriër), maakte het dat we ons er echt thuis voelde.

Na afscheid genomen te hebben van Sarah en Ozzy, verlaten we Hhusha en Hhusha met een volle buik. We rijden verder naar Swaziland. Daar zullen we verblijven in het Mlilwane Wildlife Sanctuary, één van de drie natuurparken in dit Koninkrijk. De navigatie staat rechtstreeks naar dit verblijf ingesteld. We hebben verder nog geen plannen en wachten af hoe de dag gaat lopen.

Het is vandaag flink bewolkt en een stuk frisser, dus de bergen waar we gisteren al zicht op hadden, zijn nu deels in de wolken verdwenen. Al snel merken we dat de natuur verandert, het wordt nóg groener en de bergen worden hoger. Dit zorgt voor mooie uitzichten. Na zo’n 40 kilometer bereiken we de grens van Swaziland. Voor we Swaziland binnen mogen, zijn we vijf stops en een klein half uurtje verder. Bij de eerste slagboom krijgen we een briefje mee, bij de tweede stop wordt ons paspoort gestempeld. Dan weer een slagboom waar het briefje van de eerste stop wordt ingenomen. Bij de vierde stop krijgen we nóg een stempel in ons paspoort en betalen we voor onze auto. Ook hier krijgen we twee briefjes mee, die we bij de laatste slagboom in moeten leveren. Alles is goedgekeurd, we mogen verder: Enjoy your stay!
Het eerste wat ons opvalt is dat Swaziland minder goed ontwikkeld lijkt dan Zuid-Afrika. Ook lijkt het minder toeristisch te zijn, tot aan ons verblijf zien we er namelijk geen één. Wel zien we veel koeien, geiten en ezels langs de weg. En ook veel vrouwen die zwaar lichamelijk werk verrichten met daarbij nog eens een baby op de rug.

Bij de grensovergang hebben we een krantje met daarin een kaart van Swaziland meegekregen. We besluiten wat af te wijken van onze navigatie om zo de Maguga Dam te bekijken. Vanaf een mooi view point hebben we zicht op een diep dal, waarin deze grote dam zich bevindt. Over deze dam rijden we verder de bergen door, waar we na ongeveer anderhalf uur later aankomen bij ons verblijf.
Het Mlilwane Park is niet heel groot, maar wel een stuk groener en is er andere soort begroeiing. Open vlaktes worden afgewisseld met dichte bossen. Daarnaast zijn er hier alleen maar onverharde wegen en ruikt het in sommige bossen erg lekker. Het lijkt een combinatie van munt en citroen te zijn. Heerlijk fris!

We krijgen de sleutel voor onze Lontweni, wat Siswati blijkt te zijn voor rondavel. Dit is de grootste en meest luxe uitvoering die we tot nu toe gehad hebben, voorzien van een geweldig uitzicht! We droppen onze tassen in de hut en kopen een wegenkaartje in de shop van het park. Hierop staat aangegeven dat de meeste wegen goed te doen zijn met een personenauto. De wegen waarvoor een 4x4 nodig is, zijn anders gemarkeerd op de kaart en vermijden we dan ook. Tijdens het rijden blijkt dat de kaart niet duidelijk is, regelmatig ontbreken er wegen. Ook ervaren we dat de wegen die goed te berijden moeten zijn, dit absoluut niet zijn. De kuilen in de onverharde wegen zijn erg diep, de wegen zelf te smal en steil. Dit maakt het rijden in dit park een stuk lastiger dan we hadden verwacht. De combinatie van de slechte kaart en wegen, zorgt ervoor dat we minder kunnen genieten van de mooie natuur en dieren die we onderweg tegen komen ( een andere boksoort , impala’s, zebra’s, gnoes, aapjes, jakhalzen en bosvarken). We moeten onze volle concentratie op de weg houden, vooral wanneer we op een gegeven moment vast komen te staan! Door de diepe gleuf in de weg, had de linker voorband geen grip meer. Na verschillende keren flink spinnen, tot aan de geur van brandend rubber toe, kregen we weer grip. Snel terug naar onze Lontweni om bij te komen van deze spannende rit! Niet alleen onze auto moet deze dag vaak terug in zijn één, ook wij gaan de rest van de dag terug in zijn één. We vermaken ons de rest van de middag met het kaartspel van Kolonisten, waarbij we van achter het raam wel rustig kunnen genieten van het uitzicht! Dat Maikel het eigenlijk niet belangrijk genoeg vindt om in ons verslag te vermelden wie er wint, verklapt natuurlijk al dat ik gewonnen heb :-)

We nemen allebei een frisse douche en sluiten de avond af met het typen van ons verslag en het kijken van een dvd’tje op onze laptop. Morgen zullen we Swaziland weer verlaten, terug naar Zuid-Afrika! Onze volgende stop: Hluhluwe. We vertrouwen erop dat het weer morgen beter zal zijn, aangezien één van de bokken die we vandaag gezien hebben, drie keer moest niezen!